Nazım Hikmet - Memleketimi Seviyorum Şiiri



Memleketimi seviyorum: 

Çınarlarında kolan vurdum, hapisanelerinde yattım. 
Hiçbir sey gidermez iç sıkıntımı 
Memleketimin şarkıları ve tütünü gibi. 
Memleketim: 
Bedreddin, Sinan, Yunus Emre ve Sakarya, 
Kurşun kubbeler ve fabrika bacaları 
Benim o kendi kendimden bile gizleyerek 
Sarkık bıyıkları altından gülen halkımın eseridir. 
Memleketim: 
Memleketim ne kadar geniş 
Dolaşmakla bitmez tükenmez gibi geliyor insana. 
Edirne, İzmir, Ulukışla, Maraş, Trabzon, Erzurum. 
Erzurum yaylasını yalnız türkülerinden tanıyorum 
Ve güneye 
Pamuk işleyenlere gitmek için 
Toroslardan bir kere olsun geçemedim diye utanıyorum. 
Memleketim: 
Develer, tren, Ford arabaları ve hasta eşekler, 
Kavak , söğüt ve kırmızı toprak. 
Memleketim: 
Çam ormanlarını, en tatlı suları ve dağ başı göllerini seven 
alabalık 
Ve onun yarım kiloluğu 
Pulsuz gümüş derisinde kızıltılarla 
Bolu'nun Abant gölünde yüzer. 
Memleketim: 
Ankara ovasında keçiler: 
Kumral, ipekli, uzun kürklerin parıldaması. 
Yağlı, ağır fındığı Giresun'un 
Al yanakları mis gibi kokan Amasya Elması, 
Zeytin, incir, kavun ve renk renk salkım salkım üzümler 
Ve sonra kara saban 
Ve sonra kara sığır: 
Ve sonra ileri, güzel, iyi 
Her şeyi 
Hayran bir çocuk sevinci ile kabule hazır 
Çalışkan, namuslu, yiğit insanlarım 
Yarı aç, yarı tok 
Yarı esir... 

0 yorum:

Yorum Gönder

Blogger tarafından desteklenmektedir.